Poesía de Tasoula Tsilimeni

 

Αναχωρήσεις

 

Όταν όλα τριγύρω μοιάζουν σκοτεινά
κι η μέρα μοιάζει νύχτα ασέληνη
και ψηλαφείς με μάτια ορθάνοιχτα τις μνήμες
κι αναζητάς φτερό πυγολαμπίδας να πιαστείς
τον μίτο της ψυχής σου μήπως χάσεις
μη λησμονήσεις από μυρωδιές να κρατηθείς,
λέξεις καλοκαιριού, μ’ αρμύρα και καρπούζι ζυμωμένες.
Κράτα, σου λέω, παράθυρο ανοιχτό,
όσο μπορείς,
τα λόγια της υπόσχεσης εκείνης
πως είναι ο χρόνος και ο κόσμος κυκλικός,
κι ό,τι αγαπάμε φως είναι
που ξορκίζει το σκοτάδι.

 

Salidas

 

cuando todo alrededor se ve oscuro
y el día parece una noche sin luna
con los ojos bien abiertos palpas los recuerdos
buscas un ala de luciérnaga para
ensartar el hilo de tu alma y no perderte
no te olvides de inhalar
de aguardar por las fermentadas palabras
del verano, la sal y la sandía
tanto como puedas, espera con la ventana abierta
las palabras que prometen la redondez
del mundo y el tiempo

lo que amamos es la luz 
que exorciza las tinieblas

 

Καρφιά οι λέξεις

 

Πώς γίνονται καρφιά οι λέξεις;
Στον τοίχο της ψυχής τρύπες ανοίγουν
σε κάδρα από ξύλο φυλαγμένες
τις όμορφες στιγμές να μας θυμίζουν

 

Las palabras son uñas

¿cómo las palabras se tornan uñas?
hendijas en la pared del alma
encuadradas con madera
aseguradas para evocar
de los momentos la belleza

 

 

 

Μπαμ Μπαμ

 

Στόχο τις λέξεις μου θα βάλω απόψε
Απέναντί τους θα στηθώ και θα τις περιμένω
Κι όπως θα βγαίνουν απ’ το πηγάδι του μυαλού μου
Και πριν προλάβουν να πιαστούν στο άγκιστρο της γλώσσας
Θα τις πυροβολώ με μιας χωρίς να το πολυσκεφτώ
Μπαμ Μπαμ Μπαμ Μπαμ
Πως θα γλιτώσω έτσι σκέφτομαι εκείνες τις ωδύνες της ψυχής
την ώρα που γεννά το ποίημα.

 

Bang Bang

 

apuntaré a mis palabras esta noche
me pararé frente a ellas y esperaré a
que salgan del pozo de mi mente
antes de que queden atrapadas en el anzuelo de mi lengua
dispararé de inmediato bang bang
¿de esta forma me libraría de ellas?

pienso en los dolores del alma
cuando alumbra el poema

 

 

 

Σκιές

 

Το φως θα ντύνομαι και τη σκιά
σχήμα θα παίρνω με το κορμί σου
απ΄της σκιάς σου την αλήθεια θα πιαστώ
αναζητώντας τον βυθό σου
θα κρύβομαι, θα βγαίνεις στον αφρό
θα πνίγομαι γλυκά μες στο εγώ σου.
Στο άπιαστο μαζί σου θα γλιστρώ
κι όσα δεν έζησα αυτά θα νοσταλγώ

 

Oscuridad

 

me vestiré de luz y oscuridad
tomaré la forma de tu cuerpo
de tu sombra atraparé la verdad
y, en busca de tu espalda, me ocultaré
cuando subas en la espuma
con dulzura, me ahogaré en tu ego
resbalaré en la punga contigo
y extrañaré lo no vivido

 

 

 

Μικρογραφιεσ

 

Α

 

Νεκρός από χρόνια
πριν από μένα ακούς
πώς ξεπετάγεται ο βλαστός του λεμονοκυπάρισσου.
Μια δόνηση και ένα τραύμα στη γη
η γέννηση κι ο θάνατος.
Και η ζωή ήχοι, φως και χρώματα.

 

Β

 

Σε διπλό κρεβάτι
μονό σεντόνι
Το σώμα μου.

 

 

 

Micrográficos

 

I

 

muerto desde hace años
ante mí escuchas
el brote del limoncillo
una vibración y un trauma a la tierra
la vida suena en luces y colores

 

II

 

en una cama doble
una hoja
mi cuerpo

 

Traducción al español María Del Castillo Sucerquia
(Poeta, agente literario y traductora)

Barranquilla, Colombia 3 de octubre del 2021